வேர்களை மறந்த விழுதுகள்

'' வணக்கம், தமிழ் மொழி ''
'' ஹாய்! உள்ள வா.''
இயல்பாய்
உபசரித்தான் நண்பன்

'' பார்த்து எவ்வளவு நாளாச்சு! ''
'' வேல, வாழ்க்கைன்னு வந்துட்டா
எல்லாம் அப்படித்தான்! ''
தாய் தந்த தமிழ் பாஷையில்
மற்றவை
தத்தெடுத்த ஆங்கிலத்தில்
விசாரித்துக்கொண்டோம்.

வீடு
நவின முறையில்
சொகுசாய் அலங்கரிக்கப்பட்டிருந்தது
இந்திய சாயலேயில்லை
கருவறை தவிர

வீட்டுத் தலைவி
நவநாகரிக மங்கை
காலம் மாற்றிய நங்கை
இவர் பெயர் கங்கை

சம்பட்டை சாயம் பூசிய
கூந்தல்
கட்டையாக
கட்சிதமாய்
பார்பீ பொம்மை ஸ்டைலில்

கொடுத்தார்
வாய் மணக்கும் புன்னகையோடு
சுடான தேனீர்ரல்ல
ஜீல்லென்ற பழரசம்
பலகாரம்?
அது பழைய பழக்கம்!

மேசையில்
உயிர் தர ஆங்கில நாளிதழ்கள்
ஆங்கில சஞ்சிகைகள்
உணர்வுகளைத் தீண்டும்
படங்களோடு
தமிழ் முரசு எங்கே?
குமுதம், விகடன்?
கண்ணும் மனசும் துலாவியது.

தொலைக்காட்சியில் ஜீ டிவி
அமிதாப் பச்சன்
எங்களோடு
இந்தியில் உரையாடினார்

அவ்வேளையில்
வேலை பார்க்கும் முதல் மகன்
தன் சீனக் காதலியுடன்
வீட்டுக்குள் வந்தனர்
முகத்தில்
நடுக்கம், திகைப்பு, நாணம்
ஒன்றுமில்லை
சர்வ சாதரணமாய்
அறிமுகம் படுத்திக் கொண்டனர்.

சார்ச்சையின்றி
சலனமின்றி
சங்கிதமாய்
அறைக்குள் சென்றனர்
வானத்தில் பறந்து மறைந்த
ஜோடி பறவைகளாய்.

இன்னொரு அறையில்
ஆங்கில 'பாப்' இசை படர்ந்திருந்தது
இரண்டாம் மகள்
பாடும் ஆங்கில பாடகியாய்
உடையிலும் நடையிலும்
மேற்கத்திய மோகத்தின் நகல்.

கணினியில் கடைக்குட்டி
மின்னியல் உலகில்
மின்மினி பூச்சிகள் போல் திரிந்தன
அவன் கண்கள் திரையில்

'' அங்கிள்க்கு ஹாய், சொல்லு! ''
இயந்திரமாய்
'' ஹலோ அங்கிள் ''
'' உன் பெயரென்ன? ''
'' பாரதி ''
மேனி மெய் சிலிர்த்தது
மனசு நிறைவானது
எதையோ நினைத்து...